SUCZKA AURA OK. 9 LAT 616004900217053 (393/24)

WIELKOŚĆ: DUŻA

SZCZEPIENIA: TAK

BOKS: 51

Cześć, nieśmiało zapytam czy jest tu ktoś?

Zajmę Wam tylko chwilkę.

Jestem Aura – nowa koleżanka tutejszej ekipy. Do schroniska przyjechałam w listopadzie 2024 roku – trafiłam tutaj po śmierci właściciela.

Dałam się poznać jako bardzo zdyscyplinowana, ostrożna i spokojna sunia spacerująca przy nodze, „bo tak trzeba”. Pilnowałam się, żeby przypadkiem za mocno na tej smyczy się nie oddalić. W moich oczach widniał smutek i na początku nie byłam zbyt wylewna. Jestem bardzo skupiona na człowieku, bo tego mnie nauczono i czekam na polecenia. Bardzo chcę być „dobrym pieskiem” i trafiając tutaj nie znałam takich słów jak swoboda, zabawa, nagradzanie czy eksploracja.

Wygląda na to, że nie rozstawałam się z krótką smyczą i wszystko było poza moim zasięgiem. Po wejściu do boksu spokojnie czekam na zapięcie smyczy i spokojnie maszeruję. Moje relacje z innymi czworonogami są skomplikowane i towarzyszą mi mieszane uczucia w kontakcie z nimi na spacerach – niepewność, lęk i ciekawość. Mówią, że widać tutaj braki w socjalizacji i ja po prostu nie bardzo wiem jak mam się zabrać do tego psiego zapoznania.

Na napotkane psy podczas spaceru z początku reagowałam warczeniem i szczekaniem, bo do tej pory myślałam, że tak trzeba. Jednak dziś zaczynam naukę życia na nowo i doszły mnie słuchy, że zrobiłam duże postępy. Powoli zaczynam rozumieć, że nauka może być przyjemnością a nie przymusem. Lubię dostawać pochwały i być nagradzana. Pięknie się otwieram na psio-ludzką relację. Zaczynam okazywać radość, zachęcam do zabawy, cieszę się ze spacerów i chwil spędzonych z człowiekiem.

Moje schroniskowe ciocie zauważyły, że podczas spacerów szczególnie przyciągają moją uwagę kaczki i inne ptactwo. No co tu dużo ukrywać, brakuje mi tej wolności i chętnie bym taką jedną upolowała, ale skorygowana szybko odpuszczam. Ostatnio nawet testowałam wsiadanie do samochodu, wchodzenie do pomieszczeń zamkniętych i nakładanie kagańca, aby udowodnić, że w codziennych sytuacjach sobie poradzę. Także podróż autem do nowego domu czy wizyta u weterynarza nie stanowi dla mnie problemu. Szukam kogoś kto będzie moim wsparciem w budowaniu psiej pewności siebie w ludzkim i psim świecie. Marzę o rodzinie, z którą zbuduję wieź opartą na szacunku, wzajemnym zrozumieniu i odzyskam radość z bycia psem ! Może wpadniesz poznać mnie bliżej? Byłoby mi bardzo miło.

Pozdrawiam!