Cześć jestem Uno, do schroniska trafiłem w marcu tego roku z gminy Przodkowo.

Na początku byłem przerażony i nikt nie mógł się do mnie zbliżyć.

Podczas kwarantanny powoli oswajałem się z nową codziennością i w ciągu dwóch tygodni ciocie zrobiły ze mnie totalnego przytulaka. Okazało się, że głaski i mizianie to całkiem fajna sprawa i wcale nie trzeba się bać ludzi.

W ogóle całkiem tu fajnie. Zawsze mam pełną michę, ciepłe łóżko i dużo rąk do przytulania. Fajniej jednak byłoby w domu gdzie będę miał własnych ludzi, którzy będą poświęcać swoją uwagę tylko mi.

Moim marzeniem jest zamienić schronisko na miejsce na kanapie u boku własnej rodziny. Pomożesz mi je spełnić?

Uno ma około 4 lata. W schronisku został odrobaczony, odpchlony, zaszczepiony i zachipowany.