Data urodzenia: 2018

Płeć: samica

Maść: czarno-biała

Profilaktyka weterynaryjna: odpchlona, odrobaczona, zaszczepiona, zaczipowana, wykastrowana

Test białaczkowy FELV, FIV, FHW: ujemne (-)

Data przyjęcia: 10.06.2023

Stosunek do innych kotów: neutralny

Podobno życie nie zawsze układa się tak, jakbyśmy tego chcieli. Ja to nigdy nawet nie próbowałam układać tego życia. Zawsze grunt to było znaleźć coś do jedzenia, ulokować się w jakimś miejscu, z którego nikt nie będzie mnie przeganiał i trochę się wyspać. Żeby mieć siłę, żeby kolejnego dnia znaleźć coś do jedzenia i nie dać zrobić sobie krzywdy. Żeby nie zginąć.

Któregoś dnia pojawiły się maluchy. Trudno, trzeba je jakoś przeprowadzić przez tych kilka tygodni, żeby później już mogły same szukać jedzenia, miejsca do spania, żeby po prostu mogły walczyć o przetrwanie.

I wtedy ktoś nas zabrał. Nie wiem czy to dobrze czy to źle. Teraz mam co jeść. Codziennie miejsce (to samo) do spania, z którego nikt nie przegania. Maluchy też mają co jeść, żadne nie choruje, żadne nie znika gdzieś po prostu.

Może teraz jest lepiej. Ale nadal trochę się boję. Co jak któregoś dnia ktoś przyjdzie i jednak nam zrobi krzywdę? Co jak nie będzie już jedzenia? Czy jest jakaś droga ucieczki?

Marge z trójką maluchów aktualnie mieszka w schronisku. Schroniskowa rzeczywistość nadal jest dla niej nieco przytłaczająca. Nie ma się co dziwić, w końcu musi dbać nie tylko o siebie, ale o dodatkowe trzy małe bąble.

Co stanie się z Marge, gdy jej maluchy już wyfruną z gniazda? Czy znajdzie się ktoś, ktoś pokaże kotce, że życie to nie tylko walka o przerwanie? Może to właśnie Ty pokażesz Marge, że w życiu bywają też dobre momenty?