Data urodzenia: 08.2021

Płeć: samica

Maść: czarno-biała

Profilaktyka weterynaryjna: odrobaczona, odpchlona, zaszczepiona, zaczipowana, wykastrowana

Test białaczkowy FeLV, FIV, FHW: ujemny (-)

Data przyjęcia: 21.02.2023

Stosunek do innych kotów: neutralny

Schronisko. Jeżeli pominiemy typowo skrajne przypadki, to miejsce, które większość kotów traktuje jako przejściowe i ograniczające ich naturalny zew do eksploracji otoczenia. Dla mnie jest to miejsce, gdzie pomimo schroniskowej klatki jest mi lepiej niż w „pseudo domu”. Pomyślicie, że jestem szalona? Nic z tych rzeczy. Miałam „dom”, tak myślałam. Myślałam, że jestem na tyle ważna dla mojego własnego Człowieka, że zainwestuje kilka złotych, żeby przewidzieć i zabezpieczyć w porę otoczenie, bo zewu natury, wolności i ciekawości do zwiedzania żadnego kota się nie da ujarzmić. Myliłam się. Okazało się, że mój „dom” był wysoko, za wysoko, żeby bezpiecznie z niego spaść, nie tracąc przy tym jednego lub kolejnego z przysłowiowych dziewięciu kocich żyć. Dziesiąte piętro, to i tak cud, że tym jednym skokiem i upadkiem nie roztrwoniłam wszystkich swoich żyć. W takim stanie trafiłam tutaj, pod opiekę lekarzy i doktorów, którzy długo głowili się jak mi pomóc. Przeprowadzić zabieg, by tak nie bolało. Wiecie tylko co jest najgorsze? Oni naprawili moje ciało, rekonwalescencja być może będzie długa, może kosztowna, ale najważniejsze, że by była skuteczna, natomiast nie naprawili, bo nie są w stanie mojego „serca” i mojego zaufania do własnego człowieka. Teraz towarzyszy mi ból i cierpienie, które spowodował brak wyobraźni. Odbudować zaufanie będzie niezwykle trudno. Czas uleczy rany fizyczne, a tylko wytrwałość i dobroć uleczą te psychiczne. Nadali mi imię Tina. Jestem dopiero młodą kotką, przed którą jeszcze tyle dobrego może się zdarzyć w tym świecie. Przecież niecałe półtora roku, to jeszcze nie jest czas, żeby iść mostem na drugą stronę tęczy. Co prawda jestem tylko zwykłą, wystraszoną, czarną, cierpiącą, z drobnymi białymi skarpeteczkami i krawatką kotką. Dla mnie w tej chwili schronisko jest lepszą opcją niż to czego do tej pory doświadczyłam. To smutne. Okażesz choć trochę wytrwałości, by spróbować zaleczyć moje rany psychiczne i odbudować zaufanie, które straciłam? Poświęcisz mi czas, żebym mogła wyzdrowieć i spokojnie spędzić resztę swojego życia u Twojego boku? Zainwestujesz troszeczkę złotówek, żeby przygotować dom na moja przybycie? Pomożesz mi w tej drodze, którą możemy razem kroczyć? Będę czekała i marzyła o tym, że znajdzie się chociaż jedna osoba, dla której jeszcze mimo wszystko mogę być niezwykła. Odwiedź i odpowiedzialnie mnie adoptuj, a spróbuję zrobić wszystko, żebyś każdego dnia utwierdzał się w tej decyzji, że dobrze zrobiłeś wybierając właśnie mnie.

Aby adoptować kota należy być osobą pełnoletnią, posiadać przy sobie dowód osobisty oraz transporterek do przewozu kota. Obowiązuje opłata schroniskowa w wysokości 50 zł oraz podpisanie umowy adopcyjnej. Adopcja małego kota wiąże się z obowiązkowym wykonaniem zabiegu kastracji/sterylizacji (który najlepiej wykonać między 6 a 8 miesiącem życia zwierzęcia). Istnieje możliwość uzyskania bezpłatnego talonu na zabieg.

ADOPTUJ ODPOWIEDZIALNIE!

Kontakt w sprawie adopcji:

Julia 508 098 574 (jeśli tel. nie zostanie odebrany prosimy o sms)