Kiedy Diana trafiła do schroniska była kłębkiem nerwów, siedziała w jednym kącie i nie dała do siebie podejść na każdą próbę kontaktu reagowała warczeniem. Kilka smaczków później zmieniła się mie do poznania, uwielnia kontakt człowieka, wręcz wskakuje w ramiona żaby się tulić. Z zaciekawiem bada otoczenie, a początkowy strach szybko znika. Jest uległa i spragniona dotyku człowieka, energiczna na spacerze. Potrzebna nauka chodzenia na smyczy, spacer sprawia jej radość, niewymagająca zbyt wielkiej pielęgnacji, aktywna rodzina będzie miała radość z jej towarzystwa.