Schroniskowy gwar działa na Edisona stresująco, dlatego dopiero poza bramami schroniska można odkryć, że jest sympatycznym, przyjaznym psiakiem.

Spacerując co chwilę ogląda się, czy człowiek nadal jest na drugim końcu smyczy. Chętnie podstawia się na przytulanki, nie potrzebuje do tego specjalnej zachęty.

W drodze powrotnej przez schronisko szuka wsparcia swojego wolontariusza. W boksie jest nieco nadpobudliwy.

Mijanymi na spacerze psami wyraża zainteresowanie, popiskuje do nich, ale przy bliższym kontakcie nie jest dla nich zbyt miły.

Mając okazję z chęcią wskoczył do auta, więc prawdopodobnie podróżował samochodem.