PIES HARRY OK. 8 LAT 616093901954313 (266/23)

SZCZEPIENIA: TAK

KASTRACJA: TAK

BOKS:

SZYBKA ŚCIĄGA:

– łagodny, wesoły, usłuchany

– szybko się uczy, ale adaptacja do nowych warunków może być dla niego trudna

– dobrze chodzi na smyczy, ale jest wyrywny do innych psów; małe zwierzęta chce gonić

– dobrze czuje się w pomieszczeniach

– potrzebuje domu, który świadomie podejdzie do zagadnienia życia z owczarkiem i przepracuje jego niedobory socjalizacyjne

Dzień dobry, jestem Harry. Nie Potter, ale oczarować też Cię będę umiał! I obiecuję – skłonność do suchego żartu to mój jedyny mankament.

Kiedy tutaj trafiłem, trochę dałem się ponieść emocjom i wykształciłem sobie zachowania kompulsywne, które w moim poczuciu miały pomóc mi przetrwać ten trudny czas aklimatyzacji. Krążyłem w kółko po boksie, goniłem własny ogon. Na szczęście – fiksacji tej udało się zaradzić na samiutkim początku i dziś już umiem pozbywać się nadmiaru emocji, gryząc zabawki czy wylizując Konga. Także w zakresie umiejętności radzenia sobie ze stresem powoli staję się mistrzem!

Kiedy już po kwarantannie przyszedł czas na pierwsze spacerki, to tutaj, powiem Wam szczerze, postanowiłem się popisać. Na smyczy kroczę dumnie, zrównując tempo z przewodnikiem, respektując absolutnie obecność człowieka na drugim końcu smyczy.

No… tylko do czasu niestety. Małe zwierzęta stanowią dla mnie potencjalny łup i mocno się nakręcam, kiedy dojrzę gdzieś kota czy inne futro. No a inne psy sprawiają, że poddaję się burzy emocji nieogarnialnej – skaczę, straszę, wywijam się i wiruję. Nie jest ciężko wyprowadzić mnie z tego stanu wzburzenia, ale zdecydowanie będę potrzebował pomocy socjalizacyjnej, bo ogólnie to miły ze mnie pies, tylko do tej pory nikt nie dał mi szansy pokazać tego innym psom.

Co by nie było, to inne aspekty życia ze mną zapowiadają się całkiem różowo. Jesem bardzo wpatrzony w człowieka, uwielbiam wspólnie spędzać czas – czy to w domu czy to na spacerze. Nie mam problemów z dotykiem i pielęgnacją, a nawet pomimo lekkiej awersji co do dotyku moich zadnich części, pozwalam się tam wyczesywać (choć uniki robię jak nindża).

Świetnie czuję się w pomieszczeniach i póki co pokazałem się w nich wyłącznie z kulturalnej strony – nie brudziłem i nie niszczyłem. Jedyne co, to żem się z łapami na blat władował, ale to z ekscytacji, wybacz.

Meritum tego wszystkiego jest takie: jestem psem w typie owczarka niemieckiego z typowo owczarkowymi zaletami i wadami. Te drugie w moim przypadku jak najbardziej dobrze rokują na przepracowanie pod okiem dobrego behawiorysty, bom pojętny i otwarty na nowe. Jeśli postanowisz zaprosić mnie do domu i będziesz umiał sprostać wszystkim moim owczarkowym potrzebom – to się dogadamy i czeka nas piękne, długie wspólne życie.

Pozdrawiam,

Harry