Julek to zdecydowanie starszy jegomość, trafił do nas z Polikliniki w bardzo złym stanie. Znaleziono go na ul. Dworcowej. Pierwsze tygodnie zastanawialiśmy się, czy w ogóle poradzi sobie w schronisku. Julian to jednak twardy zawodnik. Pozbierał się, przeszedł kwarantannę i zamieszkał na psiarni. Ma swoją ukochaną wolontariuszkę Różę, z którą regularnie przemierza leśne ścieżki. Chłopakowi dokucza już demencja, co jednak nie przeszkadza w pogodnym usposobieniu. Wobec obcych jest nieśmiały i zdystansowany, jednak coraz bardziej otwiera się na kolejnych wolontariuszy. Szuka spokojnego, cichego domku, gdzie spokojnie będzie mógł dożyć swoich ostatnich dni.