trafił do schroniska z kilkunastoma innymi psami i w ich towarzystwie czuje się pewniej. Relacje psiaków z opiekująca się nimi osobą były dobre. Niestety nie opuszczały miejsca, w którym przebywały, nie dane im było poznawać otaczającego ich świata, więc w nowym otoczeniu mogą się bać. Juniorek na początku otrzymał przydomek ''strachliwy'', gdyż najbardziej bał się i stronił od towarzystwa człowieka i większą część czasu spędzał w kąciku. Jednak już niebawem nie będzie on stosowany. Psiak coraz śmielej eksploruje otoczenie, sam podchodzi, wystawia nawet brzuszek do głaskania już nie tylko z uległości ale i dla przyjemności głaskania. Uczy się chodzenia na smyczy i z każdym spacerem robi postępy. Juniorek przy odpowiednim podejściu, cierpliwości i wyrozumiałości zmieni nie do poznania.