PIES LEON OK. 12 LAT 616004900210678 (329/16)

SZCZEPIENIA: TAK

BOKS: 32

Do schroniska trafił 07.03.2025 roku z powodu choroby opiekuna.

Pozwólcie, że się przedstawię: jestem Leon. Ładne imię, prawda?

Mam około 12 lat, ale ani na tyle nie wyglądam, ani się nie czuję. Już kiedyś mieszkałem w schronisku skąd, jako młody psiak, zostałem adoptowany i żyłem sobie z moimi ludźmi w domu. Niestety podupadli na zdrowiu, a ja wróciłem do miejsca, w którym wcale być nie chcę. Nie będę ukrywał, smutno mi tu. Jestem aktywnym seniorem, bardzo chciałbym wychodzić na spacery dalej i częściej.

Chociaż jestem lubiany przez wolontariuszy, którzy starają się abym nie marniał całymi dniami za kratami, to gdy mój wolontariusz zostawia mnie w boksie i widzę jak spaceruje już z innym psem, coś mnie tam w środku kłuje. Bo nie ukrywam, moim prawdziwym marzeniem jest mieć swojego własnego człowieka, takiego, dla którego ja, Leon, będę tym najlepszym, najukochańszym psem. Człowieka, którego obdarzę całą swoją miłością, a jej pokładów mam na prawdę całe mnóstwo.

W końcu tak to powinno wyglądać, no nie? A poza tym? Jestem psem w typie owczarka, na smyczy chodzę ładnie, gdy się już trochę przejdę i coś tam poniucham przychodzę po głaski i przytulanko. Inne psy obszczekam, w pyskówkę się wdam i owszem, ale w sumie na miękko, bo nie jest trudno przekierować moją uwagę i odciągnąć mnie w inne miejsce, bo się siłą nie zapieram, no i myślę, że gdybym nad tym popracował, to bym tego robić wcale nie musiał.

W boksie często zachowuję się głośno, można usłyszeć jak wołam do przechodzących obok ludzi, bo jak mówiłem, chcę aby ktoś zwrócił na mnie uwagę. Gdy to nie działa, a przechodzący odchodzą, podkulam ogon i chowam się do budy z myślą, że może następnym razem się uda i ktoś przyjdzie tu właśnie do mnie. Niestety czas płynie nieubłaganie, a ja czasem obawiam się czy mój człowiek, który na pewno gdzieś tam jest, zdąży mnie tu odnaleźć na czas. Czekam na Ciebie i mam nadzieję, że to nie będzie zbyt długie oczekiwanie… Łapa!

Leon