Kiedy trafił do schroniska w podwójnej warstwie futra wszyscy zastanawiali się dlaczego nikt go nie wyczesał. Szybko okazało się, że Niko nie przepada za dotykiem szczotki, a wszelkie próby pozbycia się kłaczków kończyły się kąsaniem ręki. Nie był to najmłodszy pies i baliśmy się, że nikt nie będzie chciał go pokochać na zawsze. W grudniu 2017 trafił swój na swego. Pan Piotr, który go adoptował do dziś chwali go jako psa ideał. Mimo, iż nigdy wcześniej nie przebywał w mieszkaniu – szybko nauczył się, że potrzeby załatwia się na zewnątrz, nie niszczy, nie wyje. Na spacerach jest grzeczny i nawiązał taką więź z opiekunem, że nie ma problemu ani z czesaniem, ani z zakładaniem szelek.