Norka jest długoletnią mieszkanką schroniska. W 2021 roku minęło 7 lat odkąd jest z nami.

Czemu tak długo czeka na adopcję skoro jest rewelacyjną, kochaną, zabawną i przyjacielską psinką?…

Powodów trochę jest ,ale czy są to tak istotne rzeczy aby nie dać jej szansy?

Zachęcając do jej adopcji słyszymy albo, że jest za mała albo za duża, za stara, za żywa, za nieśmiała itp.

Norka urodziła się ok. 11.2014r. , oczywiście jest to wiek orientacyjny, a jej zachowanie i żywotność wskazuje, że może być młodsza.

Jest przytulaśna, uwielbia pieszczoty i „myzianie”. Towarzystwo człowieka ją po prostu uskrzydla, widać jaka jest szczęśliwa na wybiegu gdy się z nią przebywa, jak kręci szaleńcze kółka wkoło nas. Jest przeszczęśliwa na spacerkach gdzie może „poczytać” i być w stałym kontakcie z opiekunem czy wolontariuszem.

Serce się kroi gdy widzi się ją w kojcu, jak smutno patrzy, jak liże głaskające ją ręce, zastanawiamy się wtedy co jest nie tak…

Owszem Norka jest bardzo energiczna i wesoła, kocha ludzi, jednak przy nieznanych jej osobach jest bardziej nieśmiała. Gdy słyszy obcy głos chowa się w budzie, ale wystarczy chwila na wybiegu czy na spacerku i staje się najlepszym kumplem.

Trzeba jej po prostu dać szansę, nie zniechęcać się przy pierwszym spotkaniu.

Norka w tej chwili schronisko traktuje jak swój dom, a opiekunów i wolontariuszy jak swoich właścicieli.

Chcemy dla niej innego życia, życia w zacisznym domku gdzie będzie miała „swojego człowieka”, gdzie będzie kochana i przytulana do woli.

Na zdjęciach widać jak Norka zmieniała się w ciągu 7 lat w schronisku