Cześć, jestem Pancho

Urodziłem się w 2014 r.

Ważę ok. 10 kg.

Tak naprawdę mam wiele imion. Pancho, Poncho, Panchitto.

Kocham człowieka całym swoim wielkim serduchem. Patrzę się maślanymi oczami, jakby tylko ta chwila miała znaczenie. A potem? Idę do boksu i hipnotyzuję spojrzenie osoby, które przechodzą przez boks. Jeszcze nikogo nie złapałem za serducho. A jestem wspaniałym, kochanym psim przyjacielem.

Jestem niedużym niskopodłogowcem… wyglądam jak lwiątko.

Mówią, że nie sposób się nie uśmiechnąć, kiedy się mnie widzi. Że jestem dzielny, bo nadal ufam, nadal wierzę.

Schronisko stresuje mnie nie mniej, niż inne zwierzaki. Z innymi psami miewam różnie – mam swoje sympatie i antypatie. Ogólnie szczekam na inne psy, frustruję się na ich widok. Ale przecież nigdy nie jest za późno, aby przepracować różne sprawy, kiedy będę miał domek, ciszę, ciepełko, swojego ukochanego człowieka.