Blumen, Blumi, Blumiś :)

to posiadacz jednego z najradośniejszych pyszczków w schronisku. Drzemią w nim ogromne pokłady pozytywnej energii, którą zaraża wszystkich wokół. Powitania, jakie funduje wolontariuszom nie mają sobie równych. Zanim pozwoli się ubrać w szelki i wyprowadzić na spacer, musimy pobawić się z nim chwilę, poczochrać go po uszach, powtórzyć milion razy, że jest wspaniałym, kochanym pieskiem i dopiero możemy ruszać w drogę. Na smyczy chodzi całkiem spokojnie, jednostajnym tempem, zwłaszcza kiedy w lesie nie ma innych psów. Kiedy widzi jakieś przed sobą, potrafi szarpnąć w ich stronę. W zasadzie nie przepada za psim towarzystwem. Ale jest sporo psów, które toleruje, a zdarzyło się nawet, że z jednym bardzo chętnie się zaprzyjaźnił. Dziś wolontariusz, który się nim opiekuje zabiera na spacer jeszcze jednego psa do towarzystwa. Na razie obyło się bez awantur. Podczas pobytu w schronisku Blumen przeszedł małą metamorfozę. Chociaż nadal jest energicznym psiakiem, to w porównaniu z tym co było na początku…, w zasadzie to nie ma porównania. Trafił do nas z otwartym złamaniem przedniej łapki i gips miał zakładany kilka razy, bo za każdym razem go niszczył. Ciągle podskakiwał, przez co łapka troszkę krzywo się zrosła. Nie ma to wpływu na jego poruszanie się, świetnie daje sobie radę nawet z biegami na dłuższych dystansach. Na zmianę zachowania niewątpliwie miała wpływ kastracja. Wcześniej nie potrafił spokojnie przejść obok psa, bez szarpania, szczekania. Jedyne co się nie zmieniło to jego ogromna miłość i zaufanie do człowieka. Blumen bezproblemowo poddaje się wszystkim zabiegom. Uwielbia czesanie i jazdę samochodem (zwłaszcza na kolanach kierowcy :) ). Nie boi się nowych miejsc, sytuacji, ludzi, schodów, pomieszczeń. To bardzo odważny piesek. W pomieszczeniu nie wykazuje zainteresowania kotami, obwąchuje je i odchodzi w swoją stronę. Jest bardzo kontaktowy, ciągle prosi o naszą uwagę. Uwielbia po prostu być blisko ludzi. Zdarza się, że kiedy zatrzymujemy się w lesie i kucniemy, albo usiądziemy, on pakuje się nam na kolana. A waży prawie 30 kg. Żal wszystkich psów, które siedzą same w zamknięciu całymi dniami. Czy to w schronisku, czy w przydomowym kojcu, czy przypięte łańcuchem do budy. A najbardziej żal tych, które tak bardzo pragną ludzkiego zainteresowania. Dlatego bardzo żal mi Blumena, bo wiem ile człowiek dla niego znaczy. Mam nadzieję uda nam się znaleźć dla niego kogoś, komu będzie mógł wiernie towarzyszyć do końca swoich dni.

Filmiki z Blumenem:

https://youtu.be/55bulc6W7g4

https://youtu.be/NDnbL_gcXLo

https://youtu.be/SAxAf35pxZ8

https://youtu.be/lJdCG0ap9Gg

https://youtu.be/EexftYNP78I

https://youtu.be/SIb4S0VUQ3o

https://youtu.be/rKiMd8FoJL8

https://youtu.be/9g_-vVomYJ8

https://youtu.be/aR2t7BLA2eU