Cześć, jestem Rex

Przyjechałem z Ukrainy

Urodziłem się w 2013 r.

Ważę ok. 25 kg

Nigdy nie zobaczę swojego człowieka. Nie widzę. Przeszedłem badania w Polsce i wiem, że nie mam szans, by kiedykolwiek odzyskać wzrok. Ale to przecież nie musi oznaczać, że resztę życia spędzę w schronisku, prawda? Samotny, rozpaczliwie czekam na dom. Jestem omijany.

Wzrok nie jest mi potrzebny bym pokochał człowieka całym sercem. Miłością odpowiedział na miłość.

Mówią, że należy mi się dom. I ktoś, kto zdecyduje się przygarnąć mnie pod swój dach, nie będzie żałował. Mówią, że jestem przemiłym psem. Poza tym, że nie widzę, jestem bardzo sprawny i w bardzo dobrej formie. Na spacerach idę przed siebie śmiało, dlatego niektórym trudno uwierzyć, że jestem niewidomy. Węszę, jestem ciekawy świata, nasłuchuję. A gdy biegnę, podskakuję, ponieważ jest we mnie radość życia szczeniaka. Mam delikatną, miłą w dotyku sierść. Dobry będzie ze mnie kumpel i towarzysz życia.

Spacerując ze mną będziesz musiał oczywiście zachować szczególną uwagę. Żebym nie wpadł na drzewo czy słupek. Ale uczę się. Pragnę mieć dom z ogrodem, hasać po polach, po łąkach, leśnych ścieżkach, albo chodzić parkowymi alejkami, obok mojego człowieka-przewodnika.