Gdyby zapytać wolontariuszy, jakim jednym słowem opisaliby Surcię, odpowiedzią na pewno byłaby RADOŚĆ! Wydaje się, że jej smukłe ciałko głównie z tego jest zbudowane – od mokrego noska po czubek rozmerdanego ogonka. I jeszcze z miłości. Surcia to cudowna, przekochana istotka. Promyczek, radosna iskierka, której oryginalny uśmiech jest wprost zaraźliwy. Dzieciak zakochany w ludziach, innych psach i świecie – i bardzo tego świata ciekawy. Mała wielka pieszczocha i całuśnica. Energiczna, skora do zabawy. Niezwykle uczuciowa i wylewnie te uczucia okazująca.

To także bardzo mądra dziewczyna. Widzimy, jakie postępy zrobiła, odkąd przyjechała do schroniska na początku września. Z psa bojącego się wyjść z budy stała się psem otwartym, kontaktowym, przebojowym. Poznała, czym jest smycz, i teraz czerpie ze spacerów olbrzymią radość. Nie boi się mijanych samochodów, rowerów, wózków, chętnie zapoznaje się z napotkanymi ludźmi i psami. Umie spacerować w towarzystwie innych psów, choć jej żywiołowość potrafi niektórych nieco przytłoczyć. Umie jeździć autem i wchodzić do pomieszczeń. Z gracją porusza się nawet po kafelkach. Lubi być blisko, lubi rozdawać buziaczki – także z doskoku, lubi się wtulać całą sobą.

Nie lubi wracać do schroniskowego boksu – i my też nienawidzimy jej tam zostawiać. Zwłaszcza teraz, gdy tak bardzo, bardzo marznie. Ma króciutką sierść, która nie chroni jej przed zimnem. Mimo słomy, kocyków, szczelnej, ocieplonej budy ona cała się trzęsie. Bardzo prosimy o ciepły dom dla Surci. O ciepłego człowieka, który pod zwykłą czarną sierścią dostrzeże niezwykłą osobowość i przepełnione miłością psie serduszko.