Szeryf…historia jakich niestety wiele. Do schroniska trafił w drugiej połowie stycznia 2025 wprost z łańcucha, na którym pewnie spędził większość życia. Choć tego się już raczej nie dowiemy, gdyż właściciel Szeryfa zmarł, i jak to w takich sytuacjach bywa, nikt nie chciał się psem-sierotą zająć. Tak oto trafił do schroniska. I prawda jest taka, że być może to na razie jedna z lepszych rzeczy, która się mu w życiu przytrafiła.

Szeryf jest dorosłym psiakiem średniej wielkości. Pierwsze dni pobytu w schronisku napawały go przerażeniem. Ale teraz ma już za sobą pierwszy spacer. I okazuje się, że spacer z Szeryfem to prawdziwa przyjemność. Bardzo dobrze radzi sobie z chodzeniem na smyczy. Nie ciągnie. Bardzo dużo wącha. Z psami jego relacje układają się różnie. Wprawdzie z żadnym nie witał się jeszcze nos w nos, ale na kolegów z podwórka zdarza mu się ujadać, ale do większości psiaków podchodzi z zainteresowaniem.

W stosunku do ludzi Szeryf jest łagodny. W czasie spacerów zarządza, jak to szeryf, wiele przystanków na głaskanie. Podbija nosem rękę do głaskania i pakuje się na kolanka.

Nie znamy się jeszcze dobrze, będziemy zapewne dodawać więcej informacji z biegiem czasu. Choć tak naprawdę liczymy, że Szeryf nie będzie przebywał za długo za kratami schroniska i szybko znajdzie dom z prawdziwego zdarzenia, gdzie życie na łańcuchu stanie się odległym wspomnieniem. Bo Szeryf tylko na taki domek teraz zasługuje.