Była wychudzona, ze zmatowiałą sierścią i blizną nad okiem oraz bolącą tylną łapą, na którą dosyć długo utykała. To bardzo zrównoważona

i spokojna suczka. Na chwilę obecną Dorada jest coraz bardziej ufna wobec ludzi, ale stara się utrzymywać bezpieczny dystans. Nadal obawia

się gwałtownych ruchów. Pozwala się głaskać osobom, które zna. Szczególnie lubi dotyk w okolicach głowy i szyi. Bardzo szybko zmienia się

jej nastawienie do ludzi, których poznaje. Pięknie się otwiera i bardzo cieszy się na ich widok. Najprawdopodobniej nie znała smyczy, ale

teraz pozwala sobie założyć obrożę, szelki i doskonale sobie radzi. Prawie jej nie czuć w ręku. Wpatruje się w człowieka i spokojnie za nim

podąża, coraz częściej wybiegając do przodu. Czasami zatrzymuje się, wnikliwie węszy, łapie zapachy z powietrza, jakby szukała znanych

sobie woni. Spacer z nią to czysty relaks. Uwielbia las i taplanie się w wodzie. Regularnie załatwia swoje potrzeby fizjologiczne na spacerach.

Obawia się kontaktu z innymi psami. Spokojnie je omija. Ruch uliczny, rowery nie robią na niej większego wrażenia. Coraz lepiej radzi sobie

z wchodzeniem do samochodu, którego się nieco obawiała. Odbyła już kilka wycieczek w różne nieznane tereny i dobrze się tam czuła. Do

schroniska trafiła wykastrowana. Z sukcesem zamieszkiwała w boksie z kilkoma różnymi samcami, teraz również dzieli boks i doskonale się

zachowuje. Od kilku miesięcy przyzwyczaja się do hałasu, zgiełku i zapachów panujących w schronisku. Bardzo cieszy się na widok

wolontariuszki, spaceru i chętnie współpracuje. Jest bardzo delikatną sunią. Jest gotowa do adopcji. Wierzę, że otoczona opieką,

zrozumieniem i miłością w spokojnym domu szybko otworzy się na człowieka i będzie wspaniałym, nie narzucającym się psim przyjacielem.

*Powyższy opis został stworzony na podstawie obserwacji zachowania psa w schronisku. Należy mieć świadomość, że po adopcji zachowanie psa może ulec zmianie.