Urodzony w 2012 roku. Całe swoje życie zapewne był czyimś przyjacielem, członkiem rodziny, a na starość porzucony i to na dodatek w rowie. Smutne to bardzo. Możemy się tylko domyślać, że lekkiego życia nie miał. Może kiedy był małym ślicznym pieskiem, dbano o niego i kochano go. Gdy się zestarzał nie był już potrzebny. Trafił do nas ze starymi nie leczonymi złamaniami. Jak wygląda jego codzienność w schronisku? Ferdzio albo stoi przy kracie i prosi o spacer, albo śpi. Dlaczego warto adoptować psiego seniora: nie wymaga długich spacerów; nie będzie nachalnie zapraszać do zabawy; większość dnia przesyłka wtulony w kocyk czy legowisko; ceni sobie spokój; kocha wszystkich najbardziej; lubi dobrze zjeść. Mamy nadzieję, że ktoś podaruje mu dom na ostatnie lata jego życia. Nie pozwólmy mu odejść w schronisku.