PIESEK KLAUS OK. 2 LATA  616093901908250

WIELKOŚĆ: ŚREDNI

SZCZEPIENIA: TAK

KASTRACJA: TAK

BOKS: 11

Profil przygotowany przez wolontariuszy schroniska.

SZYBKA ŚCIĄGA:

– wesoły, rozbiegany młodzik

– na smyczy chodzi poprawnie

– uwielbia węszenie i eksplorację nowych terenów

– świetnie pracuje na smaczki

– zna podstawowe komendy, szybko uczy się nowych, a nauka sprawia mu ogromną radość

– akceptuje inne psy i dobrze się z nimi komunikuje

– wykazuje skłonność do nadprzywiązania

– powinien spacerować wyłącznie w szelkach guard

Siema, jestem Klaus! Stałym lokatorem promykowego boksu zostałem po tym, jak moja poprzednia rodzina zrzekła się mnie na rzecz schroniska. Zrzekli się uszu moich nietoperzych, ogona mojego przerozmerdanego, mojego młodzieńczego uroku, wigoru, ufności mojej i energii nieposkromionej. Skoro to wszystko zrzeczone, to… wiesz, że możesz to mieć, nie?

Moja obecna sytuacja nie jest dla mnie łatwa, ale nie zmieniła za dużo w moim podejściu do świata. Owszem – w boksie potrzebuję chwili, żeby ocenić, czy mogę Ci zaufać i chyba łatwiej mi idzie ufanie kobietom niż mężczyznom, ale kieszeń wypełniona smaczkami skraca proces zdobywania mojego serca do kilku sekund.

No i tylko tyle trzeba, żeby wejść w mój świat, a w moim świecie wiecznie trwa karnawał! Uwielbiam się bawić – wiadomo. Bardzo chętnie używam szarpaka, piłki są ok, ale wolę rozrywki bardziej angażujące. Na smyczy chodzę poprawnie, a im dłuższa, tym lepiej się na niej czuję. Kocham węszyć, a długa smycz węszenie znacznie ułatwia.

Jestem też jak ten uczeń z pierwszej ławki – zawsze chętny do odpowiedzi, pilny i współpracujący. Odwoływalność idzie mi dobrze, skupiam się coraz lepiej, nowe komendy przyswajam w mig i wcale nie oczekuję za to peanów pochwalnych – bycie posłusznym po prostu sprawia mi radość.

Kontakty z innymi psami chętnie podejmuję i jestem już całkiem niezły w psich rozmowach. Nie narzucam i chętnie bawię się z kimś o podobnej energii. Nie będę też stał bezczynnie, kiedy ktoś mi obelgami rzuca w pysk i też się odszczeknę. Jeśli dobrze mnie poprowadzisz, mam szansę zostać profesorem psiej komunikacji.

O BHP muszę jeszcze powiedzieć.

Choć lękusem nie jestem, to (jak każdemu) zdarzy mi się czasem spanikować w konfrontacji z nieznanym. Wtedy to choćbym obrożę miał najciaśniej na świecie zapiętą, to wymsknę się z niej wężowato i umknę gdzie pieprz rośnie. Szelki norweskie czy step-in też mnie nie powstrzymają. Zanotuj sobie – jeśli nie chcesz mnie zgubić, szelki guard mi kup, mój luby!

No i na koniec taka wisieneczka na torcie, co to może się okazać słodka albo kwaśna jak pierun.

Ja się straaaaasznie szybko przywiązuję do ludzi. Straaaaaasznie szybko i straaaaaaaaasznie mocno. Moment wystarczy, żebym miłością żarliwą zapałał, a potem każda sekunda bez obiektu miłości mojej to dla mnie najgorszy koszmar i powód do głośnej rozpaczy. Szczerze i wprost mówiąc: mogę (choć nie muszę!) borykać się z zaburzeniami separacyjnymi, z którymi po adopcji będzie trzeba się zmierzyć.

No i to tyle ode mnie – myślę, że udało mi się stworzyć całkiem obszerną autoprezentację!

Teraz pozostaje mi tylko czekać.

Na Ciebie.

Pozdrawiam,

Klaus