ZYGMUŚ to duży (30kg) pies, który do schroniska przyjechał jako bezpański z Nowej Chełmży. Był jednym z pierwszych zwierząt przyjętych w 2024 roku, bo trafił tu 2 stycznia. Możliwe, że uciekł w Sylwestra; patrząc jednak na łańcuch, który miał na szyi w momencie znalezienia, możemy przypuszczać, że ta ucieczka była dla niego dobrym zdarzeniem... I mamy nadzieję, że pierwszym krokiem na drodze do znalezienia dobrego domu. Zygmuś mógł spędzić całe swoje życie na łańcuchu. Może mieć dopiero jakieś 7 lat, a wizualnie wygląda o wiele starzej. Na smyczy porusza się dość chaotycznie, pewnie to dla niego kolejna nowość... Chodzi od lewej do prawej i bywa, że wchodzi pod nogi osobie idącej obok. Ale nie jest źle, to sam począteczek naszej znajomości z Zygmusiem i z czasem na pewno załapie, o co chodzi w tych spacerach. Na razie pewnie jest też zdziwiony, że życie psa może wykraczać poza długość jego łańcucha, że psy mogą chodzić na fajne, relaksujące spacery; niuchać w krzakach, tarzać się w trawie czy pluskać się latem w rzece. No i że człowiek nie tylko przynosi michę z jedzeniem, ale też może pogłaskać i podrapać za uchem. Zygmuś raczej nie jest przyzwyczajony do dotyku i mimo, że daje się głaskać, to chwilami burczy pod nosem. Także z pieszczotami nie przesadzamy, musimy się lepiej poznać i dowiedzieć się, co ten nasz Zygmuś lubi, a czego nie. Na pewno z głaskaniem po głowie trzeba delikatnie, za to bok brzuszka śmiało. Inne psy podczas spacerów w parku na razie Zygmuś ignoruje, będziemy jeszcze obserwować jego reakcje na pobratymców. Smaczki w ogóle go nie obchodzą, możemy mu je podtykać pod nos, a on i tak jakby wcale ich nie widział i nie czuł. Miski nie broni i bez problemu daje nam wejść do kojca, zmienić kołdrę na posłaniu itp. Często w kojcu skacze na człowieka, ale to wynik ekscytacji. Zygmuś prawdopodobnie nigdy nie mieszkał w domu i przyszli opiekunowie muszą mieć na uwadze fakt, że będą musieli nauczyć go utrzymywania czystości. Nie chcielibyśmy zamykać takiego psa w "murowanym więzieniu", marzy nam się dla niego dom z ogrodem, gdzie Zygmuś mógłby w każdej chwili sam decydować, gdzie chce przebywać. Działka musiałaby być solidnie ogrodzona, bo Zygmuś może mieć zapędy ucieczkowe. Wiemy, że ciężko będzie znaleźć taki dom starszemu i dużemu psu, ale nie tracimy nadziei. My idziemy dalej poznawać się z Zygmusiem i pokazywać mu życie od fajnej strony, a Wy nie zapominajcie, że taki Zygmuś każdego dnia czeka na swojego człowieka w toruńskim schronisku. Zdjęcie: Anna Kleszcz Opis: Julia Janczak UWAGA! Opis został sporządzony na podstawie obserwacji psa w warunkach schroniskowych. Niektóre zachowania mogą się powielać w domu, inne się ujawniać, a jeszcze inne nie powtórzyć.