ASTOR to ok. 7,5-letni, duży pies (waży 32 kg), który trafił pod naszą opiekę 30 maja 2022 roku i tym samym zasilił schroniskowe grono owczarków. Znaleziony został na ulicy Antczaka w Toruniu. Psiak miał na sobie coś na kształt obroży, choć ciężko w ten sposób nazwać parciany, skręcony drutem sznur na szyi. Biorąc pod uwagę jak do nas trafił, a zarazem obserwując jego zachowanie, przypuszczamy, że był psem łańcuchowym. Astor bardzo cieszy się na możliwość spaceru, przebiera łapami z niecierpliwością, gdy tylko zbliżamy się do kojca, a w parku w pełni korzysta z możliwości eksploracji terenu. I choć zdecydowanie lubi spacery, to słabo radzi sobie na smyczy: porusza się na niej dość chaotycznie i trzyma się cały czas blisko człowieka, wręcz kręcąc się pod nogami. Widzimy jednak, jak bardzo się stara i sądzimy, że wprawienie się we wspólne wędrówki jest tylko kwestią czasu. Puszczony luzem na wybiegu także w głównej mierze poznaje otoczenie, nie potrafi w żaden sposób bawić się zabawkami. Wobec człowieka zachowuje się poprawnie, ale nie jest typem przytulasa. Choć w pierwszej reakcji wita nas z ogromnym entuzjazmem i niczym szczeniak skacze na nas z radością, to gdy emocje już opadną, Astor jasno wyznacza granicę czułości. Chwila głaskania jest jak najbardziej w porządku, przez moment wykona też komendę, ale jeśli będzie trwało to zbyt długo to chłopak może się zirytować. Jest zdolny do zasygnalizowania swojego niezadowolenia warknięciem, a biorąc pod uwagę, że wizualnie jest dorodnym owczarkiem - potrafi wzbudzić tym niepokój. Z drugiej strony, jeśli trafnie odczytamy jego sygnały, nie okaże wobec nas agresji. Dlatego też dla Astora szukamy opiekuna doświadczonego w opiece nad psami, a najlepiej - w pracy z owczarkami. Koniecznie dom bez dzieci. Widzimy w chłopaku duży potencjał, ale wiemy, że potrzebuje człowieka, który nie pozwoli się zdominować, a zbuduje z nim fantastyczną relację. Astor najlepiej odnalazłby się w mieszkaniu z ogródkiem, ale tylko jeśli byłby pełnoprawnym członkiem rodziny. Łańcuch, kojec – to już było, teraz szukamy dla niego prawdziwego domu, z możliwością spania blisko domowników i spędzania czasu na długich spacerach. Nie znamy jeszcze relacji z innymi psami, będziemy to sprawdzać. Potrzebujemy także więcej czasu, aby psiak się na nas w pełni otworzył, a tym samym żebyśmy mogli opowiedzieć o nim coś więcej. Będziemy uzupełniać informacje, a potencjalni adoptujący uzyskają je również za pośrednictwem biura schroniska. Zdjęcie: Anna Kleszcz Opis: Kamila Bartoszko UWAGA! Opis został sporządzony na podstawie obserwacji psa w warunkach schroniskowych. Niektóre zachowania mogą się powielać w domu, inne się ujawniać, a jeszcze inne nie powtórzyć.