ZIGGY to mały, ok. 4-letni psiak, który trafił do nas 18.04.2023, po tym jak wraz z drugim psem (Stephen) błąkał się bezpańsko po ul. Fałata w Toruniu. To, co ujrzeliśmy po przyjeździe, przyprawiło nas o grozę. Wiele już widzieliśmy, naprawdę, ale za każym razem szokuje i irytuje tak samo albo i jeszcze bardziej... Oba psy skołtunione, z ogromnymi oblepionymi błotem i odchodami dredami... Natychmiast obu na szybko poobcinaliśmy tyle ile się dało, by im ulżyć, bo przecież to dla nich ciężar i wielki dyskomfort. Ziggy akurat był w dużo lepszym stanie niż jego kolega, ale też było co przy nim robić. W kagańcu i odpowiednio przytrzymany nie sprawiał przy tym większych problemów, kładł się na plecki i cierpliwie czekał aż skończymy, zastygając w takiej pozycji z wywalonym brzuchem :) Ech, zawsze kiedy trafiają do nas psy w takim stanie, zastanawiamy się, czy to wynik długiej tułaczki czy ludzkiego zaniedbania... Jeśli to drugie, to bez komentarza. To się nie dzieje z dnia na dzień i jeśli świadomie zostały doprowadzone do takiego stanu, to tylko się cieszyć, że teraz są z nami. Trochę chłopaków trzeba odpicować, ale my już teraz wiemy, że pod tą skorupą kryją się cudne psiaki :) Póki co mają za sobą kwarantannę poszczepienną, SPA dopiero przed nimi. A jakie w ogóle są? Ziggy to ten nieco ostrożniejszy w kontakcie, ale i zarazem szybciej przełamujący lody. To ten typ co najpierw obszczeka, pogrozi i się nastroszy, a za chwilę pierwszy podchodzi po smaczki, merda ogonem i chce się bawić :) Podaje też nieśmiało łapkę, ale nie na komendę, tylko raczej tak z poddańczą postawą. Wtedy jego oczy mówią "głaszcz człowieku, głaszcz", no to my co? No głaszczemy jego łapeczkę i rozmawiamy sobie po cichu :P To fajna psina, z każdą chwilą otwiera się i rozkręca coraz bardziej. W kojcu boi się i straszy ząbkami, jego koledzy wówczas wtulają się w niego, ewidentnie to on jest tam najbardziej hop do przodu. Widać to też na wybiegu, gdzie puszczony luzem najwięcej bryka, szczeka i generalnie wiedzie prym. Dobrze czuje się w grupie, bez problemu dogaduje się z innymi psami, w pojedynkę jest nieco bardziej nieśmiały wobec człowieka. Mimo początkowego straszenia daje przy sobie wiele zrobić, daje się też wziąć na kolana, choć nieco wtedy sztywnieje, na takie zażyłości i czułości przyjdzie więc jeszcze czas :) Za nim pierwszy spacer do parku i tu musimy chłopaka pochwalić! Spodziewaliśmy się, że może będzie się blokować, przystawać, może smycz jest mu obca... tymczasem pozytywnie nas zaskoczył i spacer z nim był naprawdę przyjemny! :) Ziggy czasem sobie burknie jak czegoś się wystraszy, ale kiedy podchodzimy do niego ze spokojem i życzliwością, nie ma absolutnie żadnego problemu z jego obsługą. Dla Ziggiego szukamy domu, który da mu czas na nabranie większego zaufania wobec człowieka, domu, który nie będzie od niego chciał nic na siłę. Jesteśmy pewni, że szybciutko się otworzy i sam wyląduje na kolankach opiekuna jak już będzie na to gotowy, a potencjał widzimy w nim duży :) Ziggy czuje duże oparcie w kolegach z kojca, fajnie, gdyby mógł dołączyć do innego psa w nowym domu, ze Stephenem rozdają sobie buziaki po pyszczkach wręcz, no urocza parka! Szukamy dla chłopaków domu bez małych dzieci. Ziggy waży 10 kg. Zdjęcie: Anna Kleszcz Opis: Sylwia Zakierska UWAGA! Opis został sporządzony na podstawie obserwacji psa w warunkach schroniskowych. Niektóre zachowania mogą się powielać w domu, inne się ujawniać, a jeszcze inne nie powtórzyć.