AZALIA to urocza, troszkę jakby charcia panienka: szczuplutka, patyczkowe łapeczki, wygięty grzbiet. Piegowaty pyszczek dodaje jej tylko wdzięku. Sunia ma ok. 5 lat, waży ok. 17kg. Do schroniska została przywieziona 24.09.2023 z ul. Poznańskiej w Toruniu, z okolic poligonu. Bezpańsko biegała z drugim psem (Bonsai). Miała na sobie obrożę. Czy psy są z jednego domu? Czy zostały porzucone? Czy przybłąkały się gdzieś z okolicy? Tego niestety nie wiemy :( Azalia dom na pewno miała. Psinka bardzo dobrze zna człowieka, chodzenie na smyczy ma opanowane na 6. Wydaje się być psem bardzo delikatnym, któremu ciężko odnaleźć się w schronisku. Do tego jest mocno gładkowłosa i na pewno marzy o ciepłym kocyku. I choć w schronisku dbamy o to, żeby psiaki nie marzły, to wiadomo, że to nie domowe ciepło. Azalia jest bardzo miłą i sympatyczną sunią. Swoim wyglądem kradnie spojrzenia przechodniów. Jest ciekawa świata i bardzo dużo rozgląda się podczas spacerów. Uważnie przygląda się szeleszczącym liściom, troszkę boi się silnego powiewu wiatru, w wodzie też przeglądnie się z ciekawości, ale do niej nie wejdzie. Z psami ma fajny kontakt, jak najbardziej poprawny. Minęło już trochę czasu, ale widzimy, że Azalia nadal jest smutna, że niezbyt często merda ogonkiem, a kiedy ma obok siebie człowieka, to chętnie przy nim pobędzie blisko, przytuli się i po prostu potowarzyszy mu. Widać, że psina tęskni i to bardzo. Liczymy na to, że ktoś szybko wypatrzy tę skromną piękność i zaprosi do swojego domu. Na kanapę, tuż obok, tak jak zapewne by sobie tego życzyła Azalia. Zdjęcie i opis: Anna Kleszcz UWAGA! Opis został sporządzony na podstawie obserwacji psa w warunkach schroniskowych. Niektóre zachowania mogą się powielać w domu, inne się ujawniać, a jeszcze inne nie powtórzyć.