KASANDRA to kolejna piękność na pokładzie naszego schroniska, która zasiliła stan bezpańskiej młodzieży 10.01.2024 r. Trafiła do nas z Chełmży dość zadbana, może zatem była domowym psem? Tylko dlaczego została bezdomna? Dlaczego nikt jej nie szukał w schronisku? Kasandra to taka mała, ruchliwa pchła, ma ok. 1,5 roku, waży 11kg. Rzuca się w oczy, bo może i umaszczenie ma dość pospolite, to za to uszyska wyjątkowe. Sunia jest bardzo radosna, skoczna i miła :) Chętnie poznaje nowych ludzi i do każdej osoby podchodzi z wielką sympatią. Ogonek jej wesoło merda, co nas bardzo cieszy, bo to znaczy, że schroniskowe życie za bardzo jej nie przytłoczyło. Kasandra poprawnie chodzi na smyczy i raczej trzyma się opiekuna. Choć ciekawskie jajo z niej oczywiście jest, nasłuchuje, węszy i zagląda wszędzie jak na prawdzie psisko przystało. Kasandra uwielbia mizianki, ale niekoniecznie branie na ręce. Za długo w naszych ramionach nie posiedzi, ale na kolanach już tak. Za to przy każdej możliwej okazji chętnie wywali brzuch do drapania :) Pocieszne z niej stworzenie, takie, które to rozweseli każdego smutaska. Z pobratymcami ma kontakt poprawny, za kotem może puścić się w pościg, choćby z ciekawości. Co nie oznacza, że się nie zaprzyjaźnią ;) Z Kasandrą zapewne nikt nie będzie się nudził. Trzeba mieć jednak świadomość, że sunia będzie potrzebowała uwagi opiekunów i czasu, który zostanie jej poświęcony. Ta mała pchła jest psiakiem aktywnym, zatem dom również powinien być aktywny, a nie prowadzący typowo kanapowy tryb życia. Zdjęcie i opis: Anna Kleszcz UWAGA! Opis został sporządzony na podstawie obserwacji psa w warunkach schroniskowych. Niektóre zachowania mogą się powielać w domu, inne się ujawniać, a jeszcze inne nie powtórzyć.