Trafił do Schroniska w opłakanym stanie, sama skóra i kości, sterczących mu kości na głowie, żebrach, odznaczającym się kręgosłupie

i miednicy. To był jeden wielki chodzący szkielet. Nie okazywał żadnych emocji. Dzięki dokarmianiu 4 x dziennie na szczęście ma to już za sobą

i wygląda już normalnie , a co najważniejsze odzyskał już radość życia i okazuje emocje. Wikor – poszukiwacz przygód. Powiedzieć o nim, że to

energiczny piesek to jakby nic nie powiedzieć. Wikor, należy do grona tych większych czworonogich stworzeń, który swoją posturą mógłby

zawstydzić mniejszych kolegów. Kolegów zawstydza jedynie swoją skromnością, wyraża zainteresowanie zabawą z nimi, lecz po jakimś czasie

staje się panem swojego losu. Wybiera zakamarki dostępne nie dla wszystkich co świadczy o jego ciekawości świata. Na spacerach lubi

poznawać nowe miejsca, ciągnie go do lasu i dużych przestrzeni, gdzie ma szanse dać upust swojej energii. Zdecydowanie potrzebuje

właściciela, który da mu możliwość „wyhasania” i węszenia zapachów na dworze. Podczas spacerów lubi być w swoim psim świecie co sprawia,

że czasami nie dociera do niego mowa ludzka. Jego wielkość mówi o olbrzymim psim sercu gotowym oddać się w całości byle tylko opuścić

schroniskowy boks. Do spacerów zawsze chętny, wyrywa się na wolność gdy tylko zobaczy człowieka, który mógłby go wyprowadzić na smyczy.

Reaguje na komendy, lubi podawać łapę w zamian za latającą zabawkę, którą sam chętnie oddaje by móc trochę pobiegać za celem. Wikor jest

poszukiwaczem przygód raczej tych wykonywanych pieszo, niż samochodowych. Nie znana jest reakcja Wikora na dzieci i koty.

*Powyższy opis został stworzony na podstawie obserwacji zachowania psa w schronisku. Należy mieć świadomość, że po adopcji zachowanie psa może ulec zmianie.